ارزیابی سیستم تروما از لحاظ رویکردهای پیش بیمارستانی به بیماران ترومایی با گلوله در مشهد

مقدمه: نحوه برخورد اولیه با بیماران ترومایی با گلوله، قبل از رسیدن به مراکز درمانی مناسب، می‌تواند در موربیدیته و مورتالیته ی ناشی از آسیب، مؤثر باشد. هدف این مطالعه ارزیابی نحوه برخورد اولیه با مصدومین ناشی از گلوله، با تأکید بر پروتکل انتقال مصدومین به مراکز تشخیصی- درمانی مناسب بود. روش بررسی: در این طرح، بیماران ترومایی با گلوله مراجعه کننده به چهار بیمارستان بزرگ سطح شهر مشهد در سال 1389 مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها: در مجموع 66 مورد مراجعه کننده به بیمارستان های فوق، 51 مورد مراجعه مستقیم داشته و 15 مورد از مراکز دیگر به بیمارستان های فوق ارجاع شده بودند، شایعترین محل آناتومیک آسیب، اندام ها بود (6/60%) مدت زمان بستری مصدوم در بیمارستان در گروه های فوق تفاوت معنی داری نداشت (188/0p=). همچنین، در بین مصدومینی که به طور مستقیم از محل حادثه درون شهری، بوسیله آمبولانس اورژانس یا وسیله ای غیرآمبولانس، به مراکز فوق مراجعه کرده بودند، تفاوتی از نظر مدت زمان بستری در بیمارستان وجود نداشت (553/0p=). لازم به ذکر است که و بیشترین مورتالیته در مصدومینی بود که همزمان بیش از یک قسمت بدن مورد آسیب قرار گرفته بود (مثلاً قفسه صدری و شکم). نتیجه گیری: عدم تفاوت مدت زمان بستری مصدومین منتقل شده با آمبولانس اورژانس در مقایسه با وسایل نقلیه دیگر، لزوم تأمل بیشتر در تقویت نیروهای انسانی و تجهیزات درمانی خدمات درمانی اورژانس را نمایان می سازد.